ժանյակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑnˈjɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժա•նյակ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- նախշավոր ծակոտկեն կամ ցանցաձև ասեղնագործական գործվածք՝ սպիտակեղենի, հագուստի ևն եզրակարերի ու զարդակարերի համար ◆ Մինը պետք է ժանյակ գործեր, մյուսը գուլպա աներ, Վասիլիսան էլ պետք է մաներ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Իսկ գեղեցիկ վանդակազարդ սնարը կիսով չափ փակում են աղվափետրով լի բարձեր` ծածկված նուրբ կտավով և զարդարված ծակոտեն ժանյաներով: (Մուրացան)
- (փոխ) Ժանյակաձև հյուսված զարդ ◆ Թանձր ծուխը ծփում էր և օրորվում էին շահերի ոսկե ժանյակները: (Ակսել Բակունց)
- (փոխ) Ժանյակաձև զարդաքանդակ ◆ Ես պալատներ եմ տեսնում մարմարյա Եվ քանդակների նուրբ ժանյակները, Դու խրճիթներ ես տեսնում հնօրյա Եվ վաղուց լռած ճախարակները։ Համո Սահյան
- (փոխ, բանաստեղծական) Մտքերի՝ տպավորությունների խճողված հանգույց՝ ցանց ◆ Արևը վարագույրի միջից անցնելով ժանյակներ էր փռում հատակին։ ◆ Այդտեղ են հյուսվել նրա առաջին տպավորությունների դժնդակ ժանյաները:
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- հաշիա
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։