Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժան•տա•բա•րո

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ժանտ բնավորություն ունեցող, ժանտ վարքուբարք ունեցող ◆ Օ՜, դղյակներում նստած, գազան աղատանիներ ժանտարաբո։ Եղիշե Չարենց
◆ Զգացմունքս վառ է, սիրտս մաքուր է, ժանտարաբո մարդկանց տրտունջը չար է։ (Ջիվանի)
◆ Օ՜, ժանտարաբո դպիրներ, ծեր, որ մառ բարբառով դպրության մութ, կոփել եք ստրուկ մի ժողովուրդ։ Եղիշե Չարենց

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Жестокий, лютый (ru) ‎(Žestokij, ljutyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։