Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ժիր

վանկեր՝ ժիր

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բնիկ հայկական բառ

աշխույժ, կենսախինդ, կայտառ ◆ Մենք առույգ ու ժիր գեղջուկ մանուկներ… տաղ էինք ասում և ուրախանում: Հովհաննես Թումանյան
փութաջան, գործունյա, եռանդուն ◆ Ես էն այգին կարդամ զվարթ, ուր տերն է ժիր, մեջն այգեպան։ Հովհաննես Թումանյան
առույգ ◆ Ժիր մարդիկ, զենքերդ առեք, ձիանք հեծեք ամեհի։ Հովհաննես Թումանյան
ժրությամբ՝ աշխուժությամբ լի, ուրախությամբ համակված ◆ Տխուր խաղում են ալիքները ժիր: Հովհաննես Թումանյան
արագաշարժ, արագընթաց
ամուր, պինդ

աշխույժ, կայտառ, առույգ, վառվռուն, թռվռան, թռվռուն, ժիրաժիր (շատ ժիր), քաջառույգ (հնց․)
փութաջան, գործունյա, եռանդուն, ժրաջան, ժրաջանասեր, ջանասեր, ճարի, կտրուկ
տե՛ս արագաշարժ
տե՛ս կենսախինդ

Բաղադրյալ բառեր
ժիրաժիր ժիրիկ ժիրո ժիրոկարգադրություն ժիրոհրաման

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ cheery, sprightly, spry, vivacious գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ бойкий (ru) ‎(bojkij), живой (ru) ‎(živoj), шустрый (ru) ‎(šustryj), проворный (ru) ‎(provornyj), живо (ru) ‎(živo), бойко (ru) ‎(bojko) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։