ժլատություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ժլատութիւն

վանկեր՝ ժլա•տութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ժլատ լինելը, ժլատի հատկությունը ◆ Դու մեղադրում էր հորը՝ աշխատավորներին հարստահարելու, ագահության և ժլատության մեջ։ (Շիրվանզադե)
  2. չափավորություն, զսպվածություն ◆ Ժողովրդական լեզուն էներգիայի տնտեսության խնրում հասնում է ծայրահեղ ժլատության: Հովհաննես Թումանյան
  3. աղքատիկություն ◆ Շատ բաներ ստեղծելու մեջ բնությունը ժլատություն է հանդես բերում։
  4. որևէ բան ստեղծելու՝ արտադրելու մեջ ոչ առատաձեռն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ագահություն, կծծիություն, գծուծություն, կցիություն, մանրակծծիություն, մանրակծիծություն, ռիշտություն, (ժղ․)՝ աչքածակություն, ծակաչքություն, (հնց․)՝ գծծանք, ճղճիմություն, քցիպություն, ջհուտություն
  2. (բրգ․) բարոյական հաըկություն, որ բնութագրում է սեփականության, առարկայի հանդեպ հատուկ վերաբերմունքը երբ այն դիտվում է որպես գանձ, նրա պահպանումը դառնում է ինքնանպատակ, հանուն որի մոռացության է մատնվում նրա օգտակար կոչումը որպես սպեռման առարկայի և զոհաբերվում են մարդու շահերը և պահանջմունքները (իր սեփական և մյուս մարդկանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. ժլատություն անել
# ժլատանալ
# որևէ բանի մեջ իրեն սահանափակել՝ չափավորել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։