ժողովարար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɔʁɔvɑˈɾɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժո•ղո•վա•րան
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- շատ ժողովներ անել սիրող, ժողովամոլ ◆ Ամեն կողմից պատահական վարդապետ, վանքական ժողովաբար… գալիս են շաբաթներով, ամիսներով մնում են ինձ մոտ։ (Րաֆֆի)
- (հնց․) որևէ հասարակական նպատակի համար դրամ հանգանակող մարդ
- (հնց․) մասնավորապես՝ որևէ վանքի կամ եկեղեցու համար նվերներ հավաքող մարդ
- մուրացկան
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։