Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժո•ղո•վ(ը)ր•դա•յին

Ստուգաբանություն

ժողովրդին հատուկ՝ վերաբերող, ժողովրդի ◆ Երբեք չէի տեսած ժողովրդային այսքան անկողծ և ինքնաբուխ արտահայտություն մը։ ◆ Այս երգերը ժողովրդային ինքնաբուխ պարզություններ չունեին։
ժողովրդականություն վայելող ◆ Գեղարվեստական երկրի ձևը պետք է կատարելապես ժողովրդային լինի։
ժողովրդական բնույթ կրող, ժողովրդայնություն պարունակող՝ ունեցող՝ արտահայտող

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ People գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ народный (ru) ‎(narodnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։