Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ժողովրդայնութիւն

վանկեր՝ ժո•ղո•վ(ը)ր•դայ•նութ•յուն

Ստուգաբանություն

ժողովրդական բնույթ, ժողովրդային լինելը ◆ Արդյունավետ եղավ ժողովրդայնության շուրջ բացված վեճը գրական մամուլում։ (Մամուլ)
ժողովրդի ազգային ինքնատիպություն, ժողովրդի ձգտումների՝ հոգեբանության՝ մտայնությամ ընդհանուր բովանդակությունը ◆ Հեղինակը ցույց է տալիս մեր էպոսի ժողովրդայնությունը։ (Մամուլ)
գրական ստեղծագործության լեզվի հատկանիշ, որ պայմանավորված է համաժողովրդական կենդանի լեզվին նրա համապատասխանությամբ, ժողովրդի լեզվական նվաճումների կիրառման բարձր աստիճանով

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ nation գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ народность (ru) ‎(narodnostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։