Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ին•դուկ•տիվ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ինդուկցիայի վրա հիմնված, մակածական ◆ Արիստոտելին պատկանում է ոչ միայն դեդուկտիվ մտահանգման առաջին խոր ու մանրազնին ուսմունքը, այլև ինդուկտիվ մտահանգման առաջին տեսությունը։ (Դասագիրք)
ինդուկցիայով առաջացող՝ առաջացած, ինդուկցիայի առաջ բերած
ինդուկցիայի մեթոդով մտածող, ինդուկցիային հետևող ◆ Ինդուկցիայի մեթոդով մտածող, ինդուկցիային հետևող։ Հակոբ Պարոնյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ inductive գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ индуктивный (ru) ‎(induktivnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։