ինչացու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [int͡ʃʰɑˈt͡sʰu]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ին•չա•ցու
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- ինչ բանի հատկացրած, ինչ բանի հարմար ◆ Մենք ինչացու ենք, ով է մեզ տվել այդպիսի կարողությունը։ (Մուրացան), ◆ Դու ինչացու՞ ես, հերդ կգա, նրա հետ հաշիվ կանենք։ (Ակսել Բակունց)
- ապա գործը ինքն է, ո՞րն է նրա անելիքը ◆ Ինչացու՞ է մեր այս տերունական զորքը, որ նստած է Արարատյան դաշտում։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Ինչացու՞ են եղել մեր այդ ցնորքները։ (Նար-Դոս)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։