ինքնազգայում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑzɡɑˈjum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•զգա•յում 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. մարդու՝ առողջության դրությամբ և տվյալ պահի տրամադրությամբ պայմանավորված ֆիզիկական և բարոյական ընդհանուր վիճակը
  2. ինքն իրեն զգալը՝ ճանաչելը՝ գիտակցելը
  3. ինքն իր մեջ մի բան զգալը՝ մի զգացմունք ունենալը։ Երջանկությունը զգացում Է լոկ, մի խոր, անմեկին ինքնազգացում (Ս. Կապուտիկյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]