ինքնազգացություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑzɡɑt͡sʰutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•զգա•ցու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. մարդու՝ առողջության դրությամբ և տվյալ պահի տրամադրությամբ պայմանավորված ֆիզիկական և բարոյական ընդհանուր վիճակը ◆ Արևի ճառագայթների ազդեցությամբ բարելավվում է մարդկանց նյութափոխանակությունը և ինքնազգացողությունը: (Դասագիրք)
  2. ինքն իրեն զգալը՝ ճանաչելը՝ գիտակցելը
  3. ինքն իր մեջ մի բան զգալը՝ մի զգացմունք ունենալը։ Երջանկությունը զգացում Է լոկ, մի խոր, անմեկին ինքնազգացում (Ս. Կապուտիկյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]