ինքնազսպություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑzsputʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնազսպութիւն

վանկեր՝ ինք•նա•զ(ը)ս•պութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքն իրեն զսպելը, որևէ բանի նկատմամբ իրեն ժուժկալ՝ չափավոր պահելը
  2. ինքն իրեն տիրապետելը, ինքնատիրապետում

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ինքնատիրապետում, ինքնատիրապետություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]