ինքնախաբեություն
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑχɑbɛutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնախաբէութիւն
վանկեր՝ ինք•նա•խա•բեու•թյուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- ինքն իրեն խաբելը, իրականությանը չհամապատասխանող մտքեր ներշնչելը, իր մեջ որևէ բանի մասին կեղծ հավատ՝ համոզմունք ստեղծելը ◆ Ձեր ամբողջ վարպետությունը հիմնված է կեղծիքի և ինքնախաբեության վրա։ (Նար-Դոս) ◆ Սուտը սփոփանք մը կըլլար այս պարագային մեջ և մանկիկը ինքնախաբեության առաջին փորձը կուտար և անձնատուր կըլլար ատոր։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Քաղաքականության մեջ հնարավորը և իրականը իրար հետ շփոթելը ինքնախաբեության ր լուրջ սխալների է հասցնում։ (Դասագիրք)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- անձնախաբեություն, անձնախաբություն, (հզվդ․)՝ ինքնապատրություն, անձնապատրություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։