ինքնախարազանում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑχɑɾɑzɑˈnum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•խա•րա•զա•նում 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքն իրեն խարազանելը՝ մեղադրելը՝ դատապարտելը ◆ Նա չի հավատում նաև գլխավոր հերոսի ինքնախարազանմանը։ (Մամուլ)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ինքնաձաղկում, ինքնանշավակում, ինքնամտրակում (հզվդ․), ինքնաքննադատություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]