Jump to content

ինքնածին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•ծին 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

հուն. autos + genos` «ցեղ, ծնունդ, ծագում»

Ածական

  1. ինքն իրեն ծնված՝ գոյացած՝ առաջացած
  2. բնականորեն և մաքուր՝ անխառն վիճակով առաջացած
  3. (փխբ․) ինքնակոչ, տնաբոլյս, ինքն իրեն որևէ ուսմունքի՝ ուղղության՝ գիտության ներկայացուցիչ հայտարարող՝ ներկայացնող՝ համարող

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. ինքնագոյ, ինքնագոյակ, ինքնածնունդ, ինքնեղ (հնց․)
  2. տե՛ս ինքնաձույլ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. ինքնածին մետաղ- բնության մեջ ինքնին առաջացած անխառն՝ մաքուր վիճակում գոյություն ունեցող մետաղ

Աղբյուրներ

[խմբագրել]

Հայերեն

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

հուն․ autos + genos` «ցեղ, ծնունդ, ծագում»

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) օրգանիզմում ծագող

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։

Հայերեն

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

լատ․ genuinus` «բնական, բնածին»

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. բնածին, իսկական

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։