Jump to content

ինքնակործան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑkɔɾˈt͡sɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•կոր•ծան 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. ինքն իրեն կործանող ◆ Աշխարհը պիտի խուսափի ինքնակործան պատերազմից։ (Մամուլ)
  2. ինքն իրեն կործանվող՝ կործանված

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. անձնակործան
  2. տե՛ս ինքնավեր

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]