ինքնաներշնչում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑnɛɾʃnˈt͡ʃʰum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ինք•նա•ներ•շ(ը)ն•չում
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]հուն. autos + լատ. suggestio` «ներշնչում»
Գոյական
- ներշնչում, որի նպատակն իր (հոգեկան այդ գործընթացն իրագործող անձի) մեջ ցանկալի մտքերի, հոգեվիճակների առաջացումն է կամ իրեն որոշակի գործողությունների մղելը, ինքն իրեն որոշ մտքեր՝ պատկերացումներ՝ զգացմունքներ ներշնչելը
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։