Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•ն(ը)•կար

Ստուգաբանություն

նկարչի՝ քանդակագործի և այլոց պատկերը՝ քանդակը՝ սեփական ձեռքով կերտած, ինքնապատկեր (ավտոպորտրետ)
(փխբ․) ինքնաբնութագրություն, հեղինակի կողմից տրված իր բնութագիրը՝ նկարագիրը՝ գրական դիմանկարը

Բաղադրյալ բառեր
ինքնանկարագրություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ self-portrait գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ автопортрет (ru) ‎(avtoportret) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։