ինքնանպատակություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑnpɑtɑkutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնանպատակութիւն

վանկեր՝ ինք•նա•ն(ը)•պա•տա•կութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքնանպատակ լինելը, ինքնանպատալ բնույթ կրելը՝ ունենալը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս աննպատակություն
  2. տե՛ս անմտություն, անիմաստություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]