ինքնապաշտպանություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑpɑʃtpɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնապաշտպանութիւն

վանկեր՝ ինք•նա•պաշտ•պա•նութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. վտանգից՝ հարձակումից՝ թշնամական գործողություններից ինքն իրեն պաշտպանելը
  2. ինքնապաշտպանական խոսք՝ ելույթ՝ գրվածք
  3. կենդանիների ինքնապաշտպանական բնազդը
  4. մարդկանց բնակչության՝ ազգի իրեն պպշտպանելու և պահպանելու միջոցների ու միջոցառումների ամբողջությունը
  5. (դիվ․) միջազգային իրավունքում նշանակում է ռազմական բնույթի գործողություններ, որոնք ձեռնարկում է հարձակման ենթարկված պետությունը։ Պետության գործողությունները համարվում են ինքնապաշտպանություն միայն այն դեպքում, երբ ձեռնարկվում են ի պատասխան ագրեսիայի։ Ինքնապաշտպանությունը չի բացառում հարձակողական բնույթի ռազմական գործողություններ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անձնապաշտպանություն, ինքնապահպանություն, անձնապահպանություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. ինքնապաշտպանության խումբ՝ խմբակ- բնակելի շենքի բնակիչներից կամ ձեռնարկության բանավոր-ծառայողներից կազմված խումբ՝ խմբակ, որն իրականացնում է տեղական հակաօդային պաշտպանության միջոցառումները

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։