ինքնապատիրություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑpɑtiɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնապատիրութիւն

վանկեր՝ ինք•նա•պա•տի•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքն իրեն պատրելը՝ խաբելը, ինքնախաբեություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս ինքնախաբություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]