Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնապարծութիւն

վանկեր՝ ինք•նա•պար•ծութ•յուն

Ստուգաբանություն

ինքնապարծ լինելը ◆ Փոքր-ինչ սիրտ առած, համեստ ինքնապարծությամբ բացատրեց վարժապետս։ (Պերճ Պռոշյան)
ինքնապարծի վարքագիծ՝ բնավորություն՝ վերաբերմունք

տե՛ս ինքնագովք
սնապարծություն, պարծենկոտություն, գոռոզություն, սնափառություն, սնամոլություն, գոռոզամտություն, անձնակարծություն, անձնագովություն, ինքնակարծություն, ինքնագովություն, ինքնահավանություն, մեծամտություն, բարձրամտություն, անբարտավանություն, բարձրահոնություն, հոխորտանք, խրոխտանք, զրապարծություն, ֆանֆարոնություն, եսմեծություն, ինքնապանծություն, (հնց․)՝ կոկոզանք, կոկոզավզություն, կոկոզություն, սնոտեափառություն, ունայնափառություն, զրափառություն, նանրափառություն, նորափառություն, ունայնապարծություն, շփացություն, շփացածություն, անբավարահաճություն, մեծասրտություն (գվռ․) ◆ Ինքնապարծությունը, մեծամտությունը մարդկային ամենավտանգավոր, ամենահիմար հատկանիշներն են։ (Մամուլ)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ boasting գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Самохвальство (ru) ‎(Samoxvalʹstvo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։