ինքնապարփակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑpɑɾˈpʰɑk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•պար•փակ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. ինքն իրենով պարփակված, ինքնամփոփ
  2. մեկուսացած, ուրիշներից կտրված, ուրիշների հետ շփում չունեցող
  3. իրենով կամ իրենցով պարփակված շրջափակված, փակ, անցում անցք չունեցող

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս ինքնամփոփ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]