Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնավստահութիւն

վանկեր՝ ինք•նա•վ(ը)ս•տա•հութ•յուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ինքնավստահ լինելը, ինքնավստահ բնավորություն` վարքագիծ, երբ անձը վստահ է իր ուժերին ու հնարավորություններին, ազատ է կասկածներից և համարձակություն է դրսևորում, գործում է առանց վարանելու ◆ Տեսնում եք, որքան բարձրից են հնչում այդ խոսքերը, որքան փքված են նրանք, որքան ինքնավստահություն կա նրանց մեջ։ (Րաֆֆի) ◆ Էժանագին հաղթությունները նրա մեջ զարգացրել էին ինքնավստահության ոգին։ (Շիրվանզադե)
(հատուկ կրթ․) հավատ սեփական ուժերի և կարողությունների նկատմամբ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ self-confidence գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ самоуверенность (ru) ‎(samouverennostʹ), самонадеянность (ru) ‎(samonadejannostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։