ինքնություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնութիւն

վանկեր՝ ինք•նութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքը լինելը, ինքը՝ տվյալ անձը լինելը, իր և իր անձի նույնություն ◆ Ուշադիր նայելով Արշակյանի ինքնության գրքույկը… վերադարձրեց։ (Հրաչյա Քոչար) ◆ Զոհերի ինքնությունը տակավին չէ ստուգված։ «Երևանյան օրեր»
  2. ինքնուրույնություն ◆ Նմանողական ազդեցության տակ գրված են անոնոք, որ բնավ չեն կրեր եսին ցոլքը, ինքնության դրոշմը։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ «Երգ երգոց»֊ում շեշտված է բնաստեղծի ինքնությունը: (Մամուլ) ◆ Ես սիրում եմ նրանց բազմախորհուրդ այս ինքնության նշանը, անկրկնելի։ Եղիշե Չարենց
  3. իրեն հատուկ գծերի ամբողջությունը
  4. էություն, գոյություն
  5. անհատականություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անհատականություն
  2. անձնավորություն, անհատականություն, միանձնություն
  3. իսկություն, նույնություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]