իշխանազուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ իշ•խա•նա•զուն  

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. իշխանական ծագում ունեցող անձ՝ իշխանի որդի ◆ Նայիր, դստրիկ, իշխանազուն էս քաջերին լայնալանջ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Զորքերն ու պետերը մնացին ապշած նույնիսկ իշխաննազունները չէին հավատում իրենց ականջներին։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]