իրավարար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Գոյական


վանկեր՝ ի•րա•վա•րար 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

  1. միջնորդ դատավոր, վեճերի հաշտարարական կամ միջնորդական լուծումով զբաղվող դատավոր (արբիտր) ◆ Իրավարներ կարգելը ի՞նչ է։ (Գրիգոր Զոհրապ) , ◆ Թորոս… դատավորներու և իրավարարներու վրա տեղեկություն կառնուր։ (Ծերենց)
  2. իրավունք և արդարություն պաշտպանող, արդար դատաստան անող, արդարադատ մարդ ◆ Հանդես գալով գժտված Բագրատունիներին հաշտեցնող իրավարարի դերում՝ վրաց Գիորգի Առաջին Թագավորը հրամայեց Հովհաննես Սմբատին Անիի թագը։
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. դատավոր, իրավընտիր (իրավ․) (հզվդ․)
  2. իրավասեր
Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]