Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լա•լա•գին

Ստուգաբանություն

արտասվալից, վշտալից, սաստիկ լացով, ողբագին ◆ Ախ, եթե գիտենայիր, որքան լաց եմ եղել… մրմնջաց նա լալագին ձայնով։ (Րաֆֆի)
(փխբ․) տխրություն՝ տրտմություն հարուցող՝ հարուցելով ◆ Դարիվ-դարիվ խփելով (ալիքները) փախչում էին լալագին: Ռափայել Պատկանյան

Բաղադրյալ բառեր
լալագնել լալագնում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ plaintive գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ ağlamaklı, hüzünlü, kederli, hazin իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ жалобный (ru) ‎(žalobnyj), плачевный (ru) ‎(plačevnyj), скорбный (ru) ‎(skorbnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։