լաստիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɑsˈtik]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լաս•տիկ
լաստիկ1
[խմբագրել]Գոյական
- ռետինե թելերով առանձգական գործվածք, որ գործում են կապիչի, գոտու և այլնի համար ◆ Մանուֆակտուրային խանութներից ելնում է լաստիկի, սատինի և գունավոր չիթերի բույրը։ (Ակսել Բակունց)
- ռետին, կաուչուկ (արևմտհ․) ◆ Հագնում էր կիսաեվորապական ձևով՝ սև պիջակ, տակից լաստիկ արխալուղ։ (Մանվ.)
- կրկնակոշիկ (փխբ․)
- երկտակ, կուլիրային հյուսվածք, որի մեջ միմյանց են հաջորդում երեսի և շրջոնքային օղակասյուները
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- տե՛ս ռետին
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɑsˈtik]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լաս•տիկ
լաստիկ2
[խմբագրել]Գոյական
- բրդե կամ բամբակե գործվածք, որ գործում են որպես աստառացու ◆ Անոնք սովորական կոշիկներ էին՝ երկու կողմերը լաստիկով։ ՉԵ
Ածական
- այդ գործվածքիս պատրաստված ◆ Աստղիկ կը հաներ յուր լաստիկները: Տիգրան Կամսարական ◆ Էֆենդին անձրևանոցը և լաստիկը հագնելով երկուքոնց մը նվեր տվավ դռնապանին։ «Երևանյան օրեր»
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Լ․ Մուղնեցյան, Մասնագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Գյումրի, «Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարանի տպագրություն», 2007 — 268 էջ։