ռետին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [rɛˈtin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ռոտին
վանկեր՝ ռե•տին
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Փոխառություն՝ հունարեն ρήτίνη:
Գոյական
- փափուկ առաձգական նյութ, որ ստացվում է կաուչուկի մշակությամբ
- գրածը ջնջելու ռետինե փոքրիկ կտոր
- (հնց․) խեժ
Ածական
- ռետինի գույն ունեցող, դեղին
- (բնստ․) դալուկ, դալկագույն ◆ Մարմարակերտ պալատին ձեղնալույսերը ռեդին: (Դանիել Վարուժան)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ռետին(ը) | ռետիններ(ը) |
| Սեռ. | ռետինի | ռետինների |
| Տր. | ռետինի(ն) | ռետինների(ն) |
| Հայց. | ռետին(ը) | ռետիններ(ը) |
| Բաց. | ռետինից | ռետիններից |
| Գործ. | ռետինով | ռետիններով |
| Ներգ. | ռետինում | ռետիններում |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։