Jump to content

լեզվագիտություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [lɛzvɑɡitutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լեզուագիտութիւն

վանկեր՝ լեզ•վա•գի•տութ•յուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. լեզվագետ լինելը, լեզվագետի ունակությունը ◆ Բառի իմսատային նշանակության վրա ուշադրություն է սեվեռում լեզվագիտության այն ճյուղը, որը կոչվում է իմաստաբանություն։ (Դասագիրք) ◆ Աբիսողում աղա երևելի վաճառականն… յուր լեզվագիտությամբ և վաճառականական հմտությամբ ծանոթ է։ Հակոբ Պարոնյան ◆ Երկուսի ուժերը լեզվագիտության բավական չքին լինի զգացվող մեծ կարիքը լրացնելու համար։ (Լեո)
  2. շատ լեզուների իմացում
  3. տե՛ս լեզվաբանություն

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. լեզվախոսություն
  2. տե՛ս լեզվաբանություն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]