լեզվանի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լեզուանի

վանկեր՝ լեզ•վա•նի 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. շատախոս, շաղփաղփ, լեզվագար ◆ Դարձել էին նրանք արդեն կաչաղակներ լեզվանի։ Հովհաննես Թումանյան
  2. ասող-խոսող զրուցասեր ◆ Դա այն ճարպիկ, լեզվանի, աչքաբաց կանանցից էր։ (Րաֆֆի) ◆ Վերջին հանգամանքը նրան վերին աստիճանի լեզվանի, խորամանկ, հաճոյախոս, էր դարձրել իր գրպանի օգտին։ (Նար-Դոս)
  3. ճարտարախոս ◆ Ոհ, ինչու լինի լուռ՝ կույս լեզվանի: Պետրոս Դուրյան
  4. ձայն հանող, երգող, կարկաչող ◆ լեզվանի առու։
  5. թվական որոշչի կամ բարդության թվական բաղադրիչի ցույց տված քանակով լեզուներ իմացող, ընդգրկող (երկլեզվանի, հինգլեզվանի և այլն) ◆ Երկու լեզվանի:
  6. թվական որոշչի քանակով լեզվակ ունեցող ◆ Երկնակամարը կապել է ճաճանց բոցի շանթերից հազար լեզվանի: (Հակոբ Հակոբյան)
  7. խոսքի տակ չմնացող ◆ Սանթրոսյանը սաստեց լեզվանի հարսին։ (Նաիրի Զարյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս շատախոս
  2. տե՛ս ճարտարախոս

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]