լեցուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɛˈt͡sʰun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լե•ցուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- լի, լցված ◆ Այնքան էր լեցուն ջինջ կապուտակով, որ ես նրա մեջ հայացքով, հոգով սուզվեցի կորա։ Հովհաննես Թումանյան
- լիքը, գեր, պարարտ (արևմտհ․)
- համակված, տոգորված, պատված ◆ Ես բերել եմ քեզ քո տենչերով լեցուն իմ կյանքը։ (Նաիրի Զարյան) ◆ Կը փղձկի ծեր սիրտդ սուգով լեցուն: (Ռուբեն Սևակ)
- լիուլի, առատ (հզվդ․)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- լի, լիքը, լեփ-լեցուն, լեցուկ (արևմտհ․), զեղուն, լիածին, գլխուն, ակաղձուն, դարիվ-դարիվ
- տե՛ս առատ
- ատոք (հացահատկի, հասկի)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- լեցուն ամսական - բարձր ռոճիկ (արևմտհ․)
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։