լիակատար

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ljɑkɑˈtɑɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լի•ա•կա•տար 

Ածական

1. լիովին տեղի ունեցող, դրսևորվող, արտահայտվող, ոչ մասնակի, լրիվ բացարձակ ◆ լիակատար գինաթափում, ◆ լիակատար հաղթանակ
2. ոչնչով ոսահմանափակված, անկաշկանդ, անսահմանափակ ◆ լիակատար իշխանություն, ◆ լիակատար տեր ու տնօրեն
3. բոլոր բաղկացուչիչ տարրերը, մասերն ընդգրկող, ամբողջական երկրի ◆ լիակատար ժողովածու
4. զարգացման, դրսևորման բարձրագույն աստիճանին հասած, բարձրագույն, ծայրագույն, գերազանց ուժերի ◆ լիակատար գործողություն, ◆ լիակատար արագություն
5. պակաս տեղ չունեցող, ոչ մի պակասություն, թերություն, խանգարիչ հանգամանք չունեցող, անթերի, կատարյալ ◆ լիակատար համերաշխություն, ◆ լիակատար համերաշխություն

Հոմանիշներ

1. կատարյալ, անթերի, բոլորակատար, բոլորաման, (ոչ մի թերություն չունեցող) (հզվդ․)
2. ամբողջական լրիվ, ծայրալիր, ծայրալից, բոլորամասն (հզվդ․) (հնց․)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
լիակատարություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։