Jump to content

լիավարտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լիաւարտ

վանկեր՝ լի•ա•վարտ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. լիովին ավարտված, ավարտուն, կատարյալ ◆ Էությունը բացահայտվում է առավել լիավարտ, առավել խոր ու ամբողջական կերպով։ (Դասագիրք)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս ավարտուն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]