լիավարտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լիաւարտ

վանկեր՝ լի•ա•վարտ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. լիովին ավարտված, ավարտուն, կատարյալ ◆ Էությունը բացահայտվում է առավել լիավարտ, առավել խոր ու ամբողջական կերպով։ (Դասագիրք)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս ավարտուն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]