Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լինգ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

մեկ կամ երկու կողմից սրված ծայրով մետաղյա ձող, որով քանդում, փոխում են կամ ծանրություններ բարձրացնելու համար օգտագործում որպես լծակ ◆ Ասում է ջրաղացպան ու լինգը վերցնում է, որ աղվեսին սպանի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Արզումանը… ուժով հենվում էր ծանր լինգին ու մեծ քարե տեղահան անում։ (Ակսել Բակունց)
նույնն է՝ նիգ

Բաղադրյալ բառեր
լինգավոր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։