Հայերեն

ՄՀԱ՝ [lt͡sɑk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լ(ը)•ծակ

Ստուգաբանություն

Գոյական

լուծ-ի նվազական
ամուր ձող (մեծ մասամբ մետաղյա), որ ազատ ծայրի վրա ներգործող փոքոր ուժով հենման կետում կարող է հավասարակշռել մեծ ծանրություն, նիգ ◆ Բուրգի կառուցման, հատապես քարերի բարձրացման համար օգտագործում էին հատուկ լծակներ։ (Մամուլ)
բռանկով, կոթավոր ձող որևէ բան կարագավորելու, ղեկավարելու համար ◆ Արագության լծակ ◆ Լծակից երկոր վիթխարի ծղոտե զամբյուղներ կախած գնում էր կանաչեղեն ծախողը։ (Գարեգին Սևունց)
բարակ ու երկար ձող, որի երկու ծայրերից դույլեր կախելով, դնում են ուսին ու ջուր կրում ◆ Նա լսափողը դանդաղ դրեց ոչ թե լծակի, այլ աթոռակի վրա։ (Հրաչյա Քոչար)
կշեռքի, շոգեմեքենայի և այլնի մեխանիզմների մեջ, ուժերի ներգործության միջին կետում հենակետ ունեցող ձող ◆ Արագության լծակ։
որևէ բան գործունեության, գործողության մեջ դնող միջոց, որևէ բանի հիմք, հենարան (փխբ․)
(մսնգ․) նախամանող մեքենայի փականք մեխանիզմի տատնվող լծակ

Հոմանիշներ

նիգ, լինգ, պարզունակ, լծան (հնց․), լնգակուլ (գվռ․)
ուսափայտ, լծափայտ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
լծակաբաժին լծակամար լծակապ լծակավոր լծակիր լծակից լծակցական լծակցել լծակցություն լծակցում լծաձիգ լծաղեղ լծան լծանակ լծաշարք լծաչափ լծառ լծառք լծասահնակ լծասարք լծավար լծատանջ լծատուն լծարձակ լծարձակել լծարձակվել լծարձակություն լծարձակում լծացու լծափախ լծափախս լծափայտ լծափոկ լծել լծընկեց լծկանավարկ լծնափախ լծորդ լծորդաբար լծորդակ լծորդական լծորդակից լծորդակցություն լծորդել լծորդորեն լծորդվել լծորդություն լծորդում լծվածք լծվար լծվել լծում լծվոր լծքաշ լծօղակ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ lever, horn, rocker գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ рычаг (ru) ‎(ryčag), подъёмный механизм (ru) ‎(podʺjómnyj mexanizm), коромысло весов (ru) ‎(koromyslo vesov), коромысло (ru) ‎(koromyslo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Լ․ Մուղնեցյան, Մասնագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Գյումրի, «Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարանի տպագրություն», 2007 — 268 էջ։