լլկել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լ(ը)լ•կել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. դաժան չարչարանքների, տառապանքների երթարկել, հոգեկան կամ մարմնական տանջանքների երթարկել ◆ Վատն ու չարը լլկում են, տանջում մի բուռ լավերին։ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. բռնաբարել ◆ Ինչո՞ւ ծեծեցիր իր աշակերտուհուն լլկող… վարժապետին։ (Նար-Դոս)
  3. մեծամեծ զրկանքների ենթարկել, դատապարտել ◆ Բուրմունքը մը մեղկօրոր իր ծփանքին մեջ հույզերս կը լլկե: (Միսաք Մեծարենց)
  4. լքել, անօրինական վիճակի մեջ դնել թողնել
  5. թափահարել, ցնցել, հարել (ժղ․)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս չարչարել, խոշտանգել, բռնաբարել, լքել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լ(ը)լ•կել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. տե՛ս լալկել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]