լծակից
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lt͡sɑˈkit͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լ(ը)•ծա•կից
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- միասին լուծը քաշող, միասին լծված ◆ Նման կքած երկու եզան լծակից, ես գնացի այն հոգու հետ բեռնավոր։
- ամուսիններից յուրաքանչյուրը մյուսի նկատմամբ (փխբ․) ◆ Նրանք (Սահակն ու Մեսրոպը) լծակիցներ էին մի մշտաթև, սուրբ աշխատության մեջ։ (Լեո)
- ընկերակից, նմանող (փխբ․) ◆ Կարմիր դրոշի կռվին լծակից (նա) ալ զինվորի մնաց։ (Շուշանիկ Կուրղինյան)
- գործակից, կողմնակից (փխբ․) ◆ Տուն կգա իր սիրելի լծակցի պայծառ երեսը տեսնելու։ (Պերճ Պռոշյան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- տե՛ս գործակից
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։