Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լծորդութիւն

վանկեր՝ լ(ը)•ծոր•դութ•յուն

Ստուգաբանություն

լծորդ լինելը
կցորդություն, մասնակցություն
խոնարհիչ (հնց․) (քրկն․) ◆ Չորս լծորդություններն աներևույթ ժամանակին մեջ իրարմե կ'որոշվեն։ (Այտն.)
խոնարհում (քրկն․) ◆ Այս կերպ խոնարհիլր կը կոչվի բայերի լծորդությունք: (Այտն.)
հնչյունների՝ որոշակի պայմաններում իրար փոխարինելը՝ առանց իմաստի փոփոխություն առաջ բերելու
ամուսնություն, ամուսնական միավորություն (հզվդ․) ◆ դեռահաս օրիորդը պիտի մտնե մի նոր շրջան, մի նոր ընտանեկան լծորդության մեջ։ (Րաֆֆի)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сопряжение (ru) ‎(soprjaženije), сочетание (ru) ‎(sočetanije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։