Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լ(ը)•ճակ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

փոքր լճակ ◆ Ձգվում էր հեռու լճակն արծաթի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ինչո՞ւ ապշած են լճակ ու չեն խայտալ քո ալյակք։ Պետրոս Դուրյան
(փխբ․) մի տեղ կուտակված՝ հավաքված ջուր ◆ Երեկոյան տաք անձրևը… ծանր կավահողերին բաշխել էր զով պղտոր ջրի լճակներ ու ծանր ցեխ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Նշիկ, լճակ աչքերը կիսախուփ վար կնայեին։ Ռուբեն Զարդարյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ pond, lakelet, mere գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ озерко (ru) ‎(ozerko), озерце (ru) ‎(ozerce), пруд (ru) ‎(prud), лужа (ru) ‎(luža) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։