լուծիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լու•ծիչ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

Ածական

  1. լուծող ◆ Վաղուց ի վեր հայտնի լուծիչները՝ բենզոլը, բևեկնայուղը օժտված են մաշկն ուժեղ գրգռելու հատկությամբ:(Մամուլ)
  2. սպեղանի, խյուս և այլն, որ դնում են մարմնի վրա՝ մորթի տակ հավաքված հյութը լուծելու և ներծծելու համար
  3. տե՛ս լուծողական
  4. (կենսք․) օրգանական կամ անօրգանական կամ դրանց խառնուրդներ, որոնք կիրառվում են տարբեր նյութեր լուծելու համար
  5. (դղբն․) լուծույթի բաղադրության պարտադիր բաղադրատարր, որով լուծույթները դասակարգվում Են ջրային, սպիրտային, յուղային, համակցված (ջրասպիրտային, սպիրտաջրային) և այլ (ոչ ջրային) տեսակների

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։
  • Է․Ս․Գաբրիելյան, Ա․Վ․Սեդրակյան, Դեղաբանական ու դեղագիտական տերմինների ռուսերեն-հայերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 2010 — 116 էջ։