լուսամուտ

Հայերեն

«լուսամուտ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

• ՄՀԱ՝ [lusɑˈmut]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լու•սա•մուտ 

Ստուգաբանություն

ֆրանս. lucarne

Գոյական

1. պատի կամ երդիկի մեջ բացված անցք` լույսը սենյակի մեջ ընկնելու համար, պատուհան ◆ Նա մոտեցավ լուսամուտին, ետ քաշեց վարագույրը և բաց արեց փեղկերից մեկը։ (Րաֆֆի) ◆ Ընդամենը քսան-քսաներկու տարի առաջ այդ ընակը թե դուռ ուներ և թե լուսամուտներ: Եղիշե Չարենց
2. պատուհանի գոգ ◆ Շենքի լուսամուտները ատաղծագործը շինել, վերջացրել է։
3. պատուհանի շրջանակն իր փեղկերով ◆ Ծաղկամանը դիր լուսամուտը: ◆ Իմ դասաժամերը այնպես են բաշխված, որ լուսամուտ ունեն։
4. (ճրտրպ․) (շին․) ձեռնահարկի կամ գմբեթի ձևավոր լուսամուտ

Հոմանիշներ

1. պատուհան, (հզվդ․) լուսանցույց, լույսիջույց, եզնակ, լույսափեղկ, հոճաշմ (կլոր)
2. շմաթ
3. տե'ս երդիկ

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։