լուսապսակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lusɑpˈsɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լու•սա•պ(ը)•սակ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- լույսի նման՝ լուսեղեն պսակ ունեցող
- (փխբ․) փառքով պսակված, փառապսակ կրող, փառքի արժանի՝ արժանացած ◆ Նարեկացու, Քուչակի պես լուսապսակ ճակատ չկա Եղիշե Չարենց
Գոյական
- լուսեղեն պսակ, լուսավոր շրջագիծ լույս արձակող կետի կամ ատրաշեկ առարկայի շուրջը
- նույնն է՝ արևապսակ
- (հնց․) սրբանկարների մեջ՝ գլխի շուրջը պատկերված լուսեղեն պսակ՝ լուսավոր շրջագիծ
- ամպերի ու մշուշների մեջ եղած սառցաբյուրեղներում լույսի բեկման, ինչպես և նրանց նիստերից անդրադարձվելու հետևանքով առաջացող երևույթ, որ նման է արևապսակին (հալո)
- (փխբ․) փառքի՝ պատվի՝ սիրո ևն խորհրդանիշ ◆ Եվ հայ անունը ճառագեց մեր ճակատին ինչպես փառքի լուսապսակ (Նաիրի Զարյան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- արևապսակ, լուսաբան, պսակ, բակ
- տե՛ս լուսազարդ
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | լուսապսակ(ը) | լուսապսակներ(ը) |
| Սեռ. | լուսապսակի | լուսապսակների |
| Տր. | լուսապսակի(ն) | լուսապսակների(ն) |
| Հայց. | լուսապսակ(ը) | լուսապսակներ(ը) |
| Բաց. | լուսապսակից | լուսապսակներից |
| Գործ. | լուսապսակով | լուսապսակներով |
| Ներգ. | լուսապսակում | լուսապսակներում |
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։