Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լու•սա•վառ

Ստուգաբանություն

որի լույսը վառված է, վառվող ◆ Լուսավառ ու ծաղկազարդ դահլիճներ։ (Շիրվանզադե)
լույսի պես վառ, լուսաբորբոք, լուսափայլ ◆ Արևը հելավ շքեղ, լուսավառ(Ավետիք Իսահակյան):
լույսով, խինդով, ցնծությամբ տոգորված (փխբ․) ◆ Ու բացվում է կապույտ աղջիկ, քո հեռուն լուսավառ: Եղիշե Չարենց

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ярко освещенный (ru) ‎(jarko osveščennyj), озарённый светом (ru) ‎(ozarjónnyj svetom) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։