Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լսուել

վանկեր՝ լ(ը)ս•վել

Ստուգաբանություն

լսել-ի կր. ◆ Դեռ հեռվից լսվում էր նրանց ուրախ-ուրախ խոսոցներն ու ծիծաղները թանձր մշուշի մեջ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Պատասխանեց նա այնպիսի մի ձայնով, որի մեջ լսվում էր սրտի խորին բարկությունը։ (Րաֆֆի)
լսելի լինել, լսողության հասնել, լսողության համար մատչելի լինել

ձայն գալ, լսելի լինել, ականջովն ընկնել, ականջին հասնել, ականջին դիպչել, ականջին ձայն ընկնել, ականջին զարկել (լսողությանը հասնել)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ слышаться (ru) ‎(slyšatʹsja), послышаться (ru) ‎(poslyšatʹsja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։