լրում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɾum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լ(ը)•րում
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- լրելը
- լրանալը ◆ Չէի սիրում պոչերը, ուզում էի, որ նրանք անպոչ դառնան նախքան էվուլյուցիայի ուսմունքի լրումը։ Հովհաննես Թումանյան
- լցնելը, լրացնելը (հնց․)
- լրիվ, կատարյալ բոլորակ կազմելը (լուսնի) ◆ Սքնչելի օդ մը կար այդ գիշերը, լուսինը գրեթե իր լրումին հասած էր։ Զապել Եսայան
- կատարելը, գործ դնելը
- վերջը, վերջանալը ◆ Արամի ու Աստղիկի մեղրալուսինն հասած էր յուր լրամանը։ Տիգրան Կամսարական ◆ Եվ մեր բարձրագահ մակբեթը կամրի մինչև լրումը կյանքի վարձագրի։ Շեքս
կատարելություն ◆ Անոր գեղեցկություն հասել էր իր լրումին։ Զապել Եսայան
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- ի լրումն
- լրացնելու, ամբողջացնելու համար, իբրև լրացնում
- բացի եղածից, եղածին որպես հավելում, ավելացնու
- տե՛ս ի կատարումներ
- լուսնի լրումը
- լրում առնել
- լրանալ ◆ Չափ ու պատիժ լրում առավ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- լրիվ դառնալ (լուսնի մասին)
- լրում լինել - ձախորդությունը լրիվ դառնալ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։