խաթր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑtʰɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խա•թըր
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- հարգ, պատիվ ◆ Բա սկի քո մեջ մի կաթիլ հարգանք, խաթր չկա իմ ու Մանվելի նկատմամբ։ Սերո Խանզադյան ◆ Լևոնը հին ծանոթության խաթրի համար կխնայի քեռի Ղուկասին։ (Նաիրի Զարյան)
- խաթրով, հոժարությամբ, կամովին ◆ Խաթր արեցի հորդ, թե չէ այնպես կանեի, որ եկածդ ճանապարհը մոռանայիր:Էս ճերմակ մազերիս խաթր արա։ Զարզանդ Դարյան
- բարյացակամորեն ◆ Գնա կեսրարիդ խաթրը առ։ ◆ Ծառն ինչ է, էլի տնկելուց հարևանիդ խաթրը պետք է առնեիր։ (Ակսել Բակունց) ◆ Կոլխոզի ունեցվածքով շրջանի մեծերի խաթրը առնում է։ Սերո Խանզադյան
- ◆ Նորափեսան չուզեց աշըղի խաթրը կոտրել։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Ծառայողներն իրենց ռուս մեծավորների խաթրը չկոտրելու համար անդամ են գրվել։ (Րաֆֆի) ◆ Ինչ որ ասեին, համաձայն էր, միայն… մարդկանց խաթրին չդիպչեր։ (Ակսել Բակունց) ◆ Այսօրվա ժողովում դու մարդկանց խաթրին չդիպչես։ Սերո Խանզադյան
- ◆ Հասոն քո խաթրը շատ ունի, քո խոսքը չի կոտրի։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- տե՛ս պատիվ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։