խաղացնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɑʁɑt͡sʰˈnɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խա•ղաց•նել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. խաղալ տալ
  2. խաղով զբաղեցնել մեկին ◆ Երեխային տար այգի խաղացրու:
  3. պարել տալ, պարեցնել ◆ Թորիկին հետաքրքրում էր ամեն բան՝արջ էին խաղացնում՝ դիտում էր։ (Վահան Թոթովենց)
  4. որևէ բան ձեռքի մեջ անընդատ շարժել՝պտտեցնել, վերցնել-դնել ◆ Ազնվականն այս անգամ առանց խոսք ասելու ձողը խաղացրեց գլխի վերևը։ (Ավետիք Իսահակյան)
  5. ձեռքերի վրա թռցնել
  6. զինվորական վարժություններ տալ ◆ Տղերքին տարել են մի ամսով խաղացնելու:
  7. այս կողմ, այն կողմ վազեցնել՝ քշել ◆ Էստեղ է նա գալու՝ խաղացնի իր ձին թևավոր։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Խաղացրին, վարժեցրին, և մի կերպ հասկացան նժույգների բնույթը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  8. խաբխբել ◆ Էլ ինչ ես մարդուն խաղացնում, մի անգամից տուր վերջացրու։
  9. թրթռացնել ◆ Ցոլակը կայտառ վրնջում է, խաղացնում ականջները։ (Ակսել Բակունց)
  10. իր ուզած ձևով շարժել՝ վարել, խաղալիք դարձնել ◆ Մենք պետք է կյանք ստեղծենք, ոչ թե կյանքը մեզ խաղացնի: Հովհաննես Թումանյան
  11. ձեռք առնել, ծաղրել
  12. որևէ բան տեղաշարժ անել, շարժել ◆ Քարը խաղացրու տեղից։
  13. հնարավոր ու ճարպիկ խաղ ցուցադրել ◆ Գնդակը խաղացնելով պաշտպաններից անցկացրեց և հարվածեց ցանցի մեջ։
  14. մարմի որոշ մասեր շարժել
  15. չարչարել, լլկել ◆ Որքան են մարդկության մտքերը խաղացրել ստեղծագործությունները, գյուտերը։
  16. թռցնել ◆ Մենք մի հարևան ունեինք, որ աղավնի էր խաղացնում: (Վահան Թոթովենց)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. խաղարկել
  2. տե՛ս ձգել, քաշքշել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]