խայտանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խայ•տանք  

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. խայտալը, ուրախանալ ◆ Խայտանք զգաց…Խարույկի ցոլացող բոցերը նկատելով։ Խաչիկ Դաշտենց
  2. հրճվանք, ցնծություն, ուրախություն ◆ Համլետի այս հեգ և անբռնադատ համակերպումը խայտանք է սրտիս։ Շեքսպիր ◆ Քերթողը կը ճանչենա իր հին երազները, խայտանքները իր հոգիին։ (Միսաք Մեծարենց)
  3. թռչկոտել, թռվռալ
  4. երեխաների վազվզոց
  5. խաղս, խլիրտ ◆ Քեզանով վերջացավ, կապուտաչյա իմ քույր, նրա կողերի խայտանքը, ընդմիշտ լռեց նրա քնարը։ (Վահան Թոթովենց)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բերկրանք, ցնծություն, ուրախություն, հրճվանք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]